Navtej Bharati (India/Canada)
was born in Punjab, India in 1938, writes poetry and
nonfiction in Punjabi and English. His book, Leela, more than a thousand pages long and co-authored with Ajmer Rode, is considered an outstanding work of twentieth-century Punjabi poetry. He
earned degrees in literature and philosophy from Punjab University and the University of Victoria, Canada. Before immigrating to Canada in 1968, he translated and edited Indian classics for the
department of languages at Punjab University. In the 1980s he co-edited a literary quarterly, Eclipse, published in London (Canada), where he now lives with his family. He is the founding
chairman of the London Citizens' Committee for Human Rights. His awards and honors include the 1959, 1960, and 1961 Best Poet of the State Awards of the government of Punjab, India; the
prestigious Panj Darya board’s prize for best emigrant Punjabi writer of the twentieth century; the Best Overseas Author award of the Punjab University languages department.
English
Punjabi
HALF THIRST
I do not know
What thirst is
Just know that
when it is half
I go to the river
when thirst benumbs me
the river comes to me.
Riverbanks
For Hardiljeet Lali
Banks of river
do not hold river back
they let it flow
Banks of river
keep standing
so that river keeps moving
Banks of river
never meet
so that river keeps flowing
Banks of river
accompany her
till the ocean
where she herself
becomes sea
MANGOES OF DOAB
For Harinder Mehboob
I see mango tree
only as much as
my eye allows me
I doubt whether it grows out
of my eye or the earth
If it’s really sweet
or an illusion of my tongue
The poet, Mehboob writes:
“Raw mangoes are
being filled with juice these days
If you visit Doab this year
you will be drenched in juice”
I don’t know
how far is Doab from me
the tree growing in the eye
how far is it from the eye
the closer I get
farther it recedes
Dear friend
tell me, how far is Doab?
ਅੱਧੀ ਪਿਆਸ
ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਨਹੀਂ
ਪਿਆਸ ਕੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ
ਬੱਸ ਏਨਾ ਪਤਾ ਹੈ
ਜਦੋਂ ਪਿਆਸ ਅੱਧੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ
ਮੈਂ ਦਰਿਆ ਕੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ
ਪਿਆਸ ਵਿੱਚ ਬੇਸੁਧ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਦਰਿਆ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ||ਨ.ਭ.||
ਨਦੀ ਦੇ ਕੰਢੇ
ਨਦੀ ਨੂੰ ਫੜਦੇ ਨਹੀਂ
ਵਗਣ ਦਿੰਦੇ ਹਨ
ਨਦੀ ਦੇ ਕੰਢੇ
ਖੜ੍ਹੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ
ਕਿ ਨਦੀ ਤੁਰਦੀ ਰਹੇ
ਨਦੀ ਦੇ ਕੰਢੇ
ਆਪਸ ਵਿਚ ਮਿਲ਼ਦੇ ਨਹੀਂ
ਕਿ ਨਦੀ ਵਗਦੀ ਰਹੇ
ਨਦੀ ਦੇ ਕੰਢੇ
ਸਮੁੰਦਰ ਤਕ
ਉਹਦੇ ਨਾਲ਼ ਜਾਂਦੇ ਹਨ
ਜਿਥੇ ਉਹ ਆਪ
ਸਮੁੰਦਰ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ॥ਨਭ॥
ਹਰਿੰਦਰ ਮਹਿਬੂਬ ਲਈ
ਅੰਬ ਦਾ ਬਿਰਖ ਮੈਨੂੰ
ਓਨਾਂ ਕੁ ਦੀਹਦਾ
ਜਿੰਨਾਂ ਮੇਰੀ ਅੱਖ ਵੇਖਦੀ
ਸ਼ੰਕਾ ਕਰਾਂ ਇਹ ਅੱਖ 'ਚ
ਉਗਿਆ ਜਾਂ ਧਰਤੀ ਵਿਚ
ਸਚੀਂ ਮਿੱਠਾ ਹੈ ਜਾਂ ਭਰਮ
ਹੈ ਮੇਰੀ ਜੀਭ ਦਾ
ਮਹਿਬੂਬ ਕਵੀ ਲਿਖਦਾ ਹੈ:
“ਅਜ ਕਲ ਅੰਬੀਆਂ ਵਿਚ
ਰਸ ਸਿੰਜਰ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਏਸ ਵਾਰ ਜਾਂ ਦੁਆਬੇ ਆਇਆ ਤੈਨੂੰ ਰਸ 'ਚ ਘਚੱਲ ਦੇਣਾ ਹੈ’’
ਮੈਂ ਨਾ ਜਾਣਾ
ਦੁਆਬਾ ਮੈਥੋਂ ਕਿੰਨੀਂ ਕੁ ਦੂਰ
ਅੱਖ ਚ ਉਗਿਆ ਬੂਟਾ
ਅੱਖ ਤੋਂ ਕਿੰਨੀਂ ਦੂਰ ਹੈ
ਜਿੰਨਾਂ ਹੋਵਾਂ ਨੇੜੇ ਓਨਾਂ
ਇਹ " ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਵੇ
ਪਿਆਰੇ ਮਿੱਤਰ
ਦਸ ਦੁਆਬਾ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਦੂਰ ਹੈ ॥ਨ ਭ॥
Translated by Nalini Priyadarshni
Nalini Priyadarshni is a poet, a writer, an editor, a translator, and an educationist though not necessarily in that order, who has authored Doppelganger in My House and co-authored Lines Across Oceans with late D. Russel Micnhimer. Her writings have appeared in numerous literary journals, podcasts and international anthologies including but not limited to The Madras Courier, Ugly Writers, Counter Currents, Art Hut and Silence Between the Notes (2019), Still We Sing, Witness (2021). She has edited several poetry collections including but not limited to Contemporary Major Indian Women Poets (2016) and lives in Ludhiana, India.