Mitra Shahmoradi (Iran/Österreich) in Abadan. Sie studierte Malerei in Teheran und Wien. Sie lebt und arbeitet als freischaffende Künstlerin in Wien, wo sie u.a. in der künstlerischen Bildung tätig ist. Seit 1982 stellt sie regelmäßig als Weltbürgerin ihre Werke im In- und Ausland aus. Sie hat zwei Gedicht und Bildband 1001 Nacht das ewige Spiel, "Wien 2015 und Ich male die Welt zu Licht Geflüster einer Malerin“, Wien, 2010 veröffentlicht.Sie organisierte zahlreiche Ausstellungen und künstlerische Veranstaltungen zu interkulturellen und genderspezifischen. Themen im In- und Ausland und wurde für ihr Engagement mit einer Professur ausgezeichnet. In Fresach spricht sie über die „Darstellung der Liebe in der bildenden Kunst des Orients“.
Deutsch
ANFANG - ENDE
weil ich nicht weiß
wie es angefangen hat
warum es angefangen hat
weiß ich auch nicht
wie es enden wird
warum es enden wird
ich habe
meine weiche Erde
mein glühendes Feuer
meine durchsichtige Luft
mein fließendes Wasser
einem Unsichtbaren geschenkt
ich habe mich in ihm verloren
ich habe meinen Geist ihm anvertraut
ich habe meine Seele ihm dargestellt
nur weil ich
Unsichtbares sehen
Unerreichbares anfassen
Unmögliches erreichen konnte?
du warst aber sichtbar
ich habe dein Licht bemerkt
ich kann dich nicht vergessen
kommst du wieder?
dann weiß ich vielleicht
wie es angefangen hat
wenn ich dich nicht sehe
weiß ich nicht wie ich mich sehen kann
ich weiß nicht
wie es angefangen hat
wie es enden wird
aber ich weiß dass ich mich nicht verirrt habe
Tiger lächelt und schaut den Himmel liebevoll an
DEIN LICHT
du bist unsichtbar
ist es vielleicht dein starkes Licht
das dich versteckt oder meine Augen irritiert
du strahlst sorglos
ohne zu achten wie dein Licht auf mich wirkt
ich genieße im Vertrauen dein Licht
ohne zu merken, dass dein Licht mich blendet
vielleicht ist es besser in Dunkelheit zu leben
aber dort sehe ich nichts
nicht einmal mich
Pferd darbt
Sonne strahlt
Übersetzung von der Lyrikerrin
Farsi
آغاز - پایان
از آن رو که نمی دانم
چگونه آغاز شد
چرا آغاز شد
نمی دانم
چگونه به پایان رسد
چرا به پایان پذیرد
من بخشیدم
خاک نرمم را
آتش گداخته ام را
هوای شفافم را
آب روانم را
به موجودی پنهان
خود را در او گم کردم
روحم را با او در میان نهادم
روانم را به او نمایاندم
سرگردان بودم؟
فقط چون توانستم
پنهان را ببینم
دست نیافتنی را لمس کنم
ناممکن را دست یابم؟
تو ولی نمایان بودی
من نور تو را درک کردم
تو را نمی توانم از یاد ببرم
دوباره می آیی؟
آنگاه شاید بدانم چگونه آغاز شد
اگر تو را نبینم
نمی دانم چگونه خود را ببینم
نمی دانم
چگونه آغاز شد
چگونه پایان پذیرد
ولی می دانم که من سرگردان نبودم
ببر لبخند می زند و با مهر آسمان را می نگرد
نورتو
تو نا پیدای ی
شاید نور شدید توست
که پنهانت کرده یا چشمان مرا آزرده
تو آسوده خاطر می درخش ی
بی توجه به تاثیر نورت بر من
من از نورتو لذت می برم
بی آنکه دریابم که نورت مرا نابینا می کند
شاید در تاریکی زیستن بهتر باشد
ولی آنجا هیچ چیز نمی بینم
حتی خود ر ا
اسب رنجور
آفتاب درخشا ن