Jose Varghese(India/ Saudi Arabia) is a bilingual writer/editor/translator from India. He is the founder and chief editor of Lakeview International Journal of Literature and Arts. He is the author of the books Silver Painted Gandhi and Other Poems (2008) and Silent Woman and Other Stories (forthcoming). His poems and short stories have appeared in journals/anthologies like The Salt Anthology of New Writing 2013, Unthology 5, The River Muse, Chandrabhaga, Kavya Bharati, Postcolonial Text , Dusun and Spilling Cocoa Over Martin Amis. He is a contributing writer for Panorama: The Journal of Intelligent Travel and is in the advisory board of Mascara Literary Review. He was the winner of The River Muse 2013 Spring Poetry Contest, a runner up in the Salt Flash Fiction Prize 2013, and a second prize winner in the Wordweavers Flash Fiction Prize 2012. He was shortlisted in Hourglass Short Story Contest and was commended in Gregory O'Donoghue International Poetry Prize 2014.
English
The Dancer and the Dance
From a longing
wordless to the core
you breathe in those colors
that your costume exudes.
Your torso is fluid,
and legs move like reeds
in a river flowing soft.
You slice air to delicious
pieces of dessert
and serve it on ornate china
before my eyes.
I receive solid images
one by one.
A peacock preening its feathers,
just in deep thought
before that
wondrous spread of colors
A bear letting itself lost
joyfully to wild moves.
A dragon discovering angs
in unbridled display
of lost terrains.
A god whose eyes
are fixed on eternity.
A demon whose limbs
go awry in wild abandon.
A man who sweats inside
many-layered forms.
A sigh that escapes through
your mask, as you struggle to
stay on your feet and make me
believe in the dance.
Malayalam
നൃത്തവും നര്‍ത്തകനും
നിശബ്ദമായ തേടിയലയലുകളില്‍ നിന്നും
നിന്‍റെ ഉടയാടകളുടെ നിറം നീ ശ്വസിച്ചു.
നിന്‍റെ ഉടല്‍ ദ്രവരൂപത്തിലും
കൈകാലുകള്‍ ഉലഞ്ഞാടുന്ന
ജലസസ്യങ്ങള്‍ പോലെയും ആണ്.
നീ അന്തരീക്ഷത്തെ ചെറുകഷണങ്ങളായി
പകുക്കുന്നു, മധുരപലഹാരമെന്ന പോലെ;
പിന്നെ അത് അലങ്കാരപ്പണിയുള്ള പാത്രത്തില്‍
വിളമ്പുന്നു, എന്‍റെ കണ്മുന്നില്‍.
ഞാന്‍ ഖരരൂപത്തില്‍ ബിംബങ്ങള്‍
സ്വീകരിക്കുന്നു, ഒന്നൊന്നായി.
ഒരു മയില്‍ വിസ്മയനൃത്തം തുടങ്ങുന്നതിനു
നിമിഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പ് പീലികള്‍ ഒതുക്കുന്നു.
ഒരു കരടി വന്യചലനങ്ങളില്‍
സ്വയം നഷ്ടപ്പെടുന്നു.
ഒരു വ്യാളി നഷ്ടഭൂമികളുടെ
തീവ്രദുഃഖത്തിന്‍ കെട്ടുകളഴിച്ച്
ഉറഞ്ഞുതുള്ളുന്നു.
ഒരു ദൈവം അനശ്വരതയില്‍
കണ്ണുകളുറപ്പിക്കുന്നു.
ഒരു ചെകുത്താന്‍റെ ശരീരം
അടക്കമില്ലാതെ ഉന്മാദത്തിലമരുന്നു.
ഒരു മനുഷ്യന്‍ പല ഉടയാടകള്‍ക്കുള്ളില്‍
വിയര്‍ത്തു കുളിക്കുന്നു.
ഒരു നിശ്വാസം നിന്‍റെ
മുഖംമൂടിക്കുള്ളില്‍ നിന്നും
പുറത്തുചാടുന്നു...
നീ സ്വന്തം കാലുകളില്‍ ഉറച്ചു നില്‍ക്കാനും
നൃത്തത്തില്‍ എന്നെ വിശ്വസിപ്പിക്കാനും
കിണഞ്ഞു പരിശ്രമിക്കുമ്പോള്‍.